Tuesday, May 29, 2012

दोर...


शेतकरी आणि त्यांचे जिवा-शिवा याचं अतूट नातं आपल्याला माहीतच आहे. पण जिवा-शिवांच्या गळ्यातले दोर हे आता शेतक-याच्या गळी येत आहेत.
शेतीशास्त्र आणि शेतकरी कितीही पुढे जात असले तरी सावकाराकडून त्यांची सुटका अजुनही होत नाहीये. आमिषांना बळी पडणारे शेतकरी ही काही आता नवीन गोष्ट राहिलेली नाही.
आशाच आमिषांना भुललेल्यांची ही कहाणी.



                                             नभ दाटून दाटून कसा काळोख पडला
                                             बैल नांगरी लागला, चातक वरी आला

                                             ढग दाखवी आमिष, पाण्याने ओतप्रोत
                                             एक झुळुक वा-याची, जाई पनतीची जोत

                                             मग तांबड्या तांबड्या भुईस रग लागे
                                             इथं मुरंत हुतं पाणी, ठिपुस शोधु लागे

                                             सावकारी दाही दिशा होई जिवा वण वण
                                             घरा कुटुंब बसले घेऊन हाती प्राण

                                             मग शोधु लागे वॄक्ष उभा वेशीवरी दूर
                                             लावी आतडीस पीळ चार पैसाची ती दोर

                                            -मंगेश

Wednesday, May 9, 2012

होशील का माझी...???


प्रेम म्हटलं की रुसवे फुगवे हे आलेच. पण ह्या रुसव्या फुगव्यांची पण एक वेगळीच मजा असते.
कितीही भांडणं झाली, वाद झाले तरी शेवटी "तुझं माझं पटेना, अन् तुझ्यावचून करमेना" अशीच अवस्था असते.



असं म्हणतात भांडण प्रेमाचाच एक भाग आहे, आपलं अगदी असंच पण तरी कहीसं वेगळं आहे..

प्रेमाचं भांडण आणि भांडणातलं प्रेम, फुगलेले गाल तुझे दोन्ही सेम टू सेम...

टपोरी आसवं मिटलेले डोळे, हळुवार स्पर्श त्यातुन सगळं काही कळे...

तुझं माझं करता करता हळूच गाली हसणं, पापण्यांच्या आडूनच सगळं काही सांगणं...

असं वाटतं आता फक्त तुझ्याच साठी जगावं, दिवस रात्र डोळ्यांपुढे तुलाच घेऊन बसावं...

कितीही झाला तंटा तरी तुझाच विचार करतो, "होशील का माझी??" पुन्हा एकदा विचारतो...


फक्त तुझाच-
मंगेश